تاریخ نشان می دهد همواره تمدن ها در کنار رودخانه ها و آبرفت ها تشکیل شده اند، در ایران باستان نیز تمدن ایرانی در کنار رودهای بزرگی مانند کارون و زاینده رود شکل گرفته است، اما اکنون از آن همه جلال و شکوه آن رگ های حیات چه چیزی باقی مانده است.
کارون با خشکی دسته و پنجه نرم می کند، زاینده رود خشک شده است، رودخانه های منتهی به دریاها نیز در معرض تهدید کم آبی و خشکی قرار دارند و در حال نابودی هستند، در این میان برخی حیوانات که حیاتشان به طور مستقیم به رودها وابسته است نیز در معرض تهدید و نابودی قرار می گیرند که یکی از مهمترین آنها ماهیان خاویاری دریای خزر است که شهرتی جهانی دارد.
ماهیان خاویاری برای تخم ریزی به بستر پاک و آرام رودها نیاز دارند و وضعیت رودخانه های ما به شکلی است که تخم‌ریزی طبیعی ماهیان خاویاری به هیچ وجه در آنها اتفاق نمی افتد. سهم ماهیان استخوانی هم که برای تخم ریزی به رودخانه ها مهاجرت می کنند، کمتر از 5 درصد است